Bestie 2 to kolejna książka Tadeusza Płużańskiego, w której autor rozlicza komunistycznych zbrodniarzy i demaskuje kulawe prawo III RP, które chroni bardziej tytułowe „bestie” niż ofiary ich działalności. I chociaż jest to praca podobna do innych publikacji autora (Bestie, Lista Oprawców, Moje spotkania z bestiami), to według mnie wydana w 2013 r. przez Wydawnictwo 2Kolory książka T. Płużańskiego formułą i ukazanymi zagadnieniami bardziej przypomina chyba jego Oprawców. Zbrodnie bez kary z 2012 roku.

Tadeusz Marek Płużański jest postacią znaną, ale dla porządku przypomnę jego krótki rys biograficzny. T. Płużański urodził się w 1971 r., jest historykiem, dziennikarzem i publicystą.  Jest synem Tadeusza Płużańskiego ps. „Tadeusz Radwan”, członka Tajnej Armii Polskiej Witolda Pileckiego. Autor Bestii 2 pisał m. in. dla: „Najwyższego Czasu!”, „Naszej Polski”, „Uważam Rze”, „W Sieci”, „Do Rzeczy” i „Gazety Polskiej”. Aktualnie jest szefem działu Opinie w „Super Expressie”, prezesem Fundacji „Łączka” oraz zasiada w Radzie Fundacji Reduta Dobrego Imienia – Polska Liga przeciw Zniesławieniu. W 2015 r. otrzymał Nagrodę im. Jacka Maziarskiego. Jest autorem takich książek: Bestie. Mordercy Polaków (2011), Oprawcy. Zbrodnie bez kary (2012), Lista Oprawców (2014) i Moje spotkania z bestiami (2014).

Recenzowana praca została podzielona przez autora na sześć zasadniczych części. Na początku otrzymujemy szeroki wstęp, gdzie obok słowa od autora, możemy zapoznać się z recenzjami książki T. Płużańskiego (autorstwa M. Wolskiego i W. Świetlika), wywiad z autorem oraz wstrząsający wywiad z zastępcą naczelnika więzienia na Mokotowie, który o Witoldzie Pileckim mówił m. in.:

„Przyjechali po niego z upoważnieniami, około dziewiątej wieczorem, a skończyli Pileckiego po dziewiątej. Kilka, kilkanaście minut. Do przejścia z celi do kotłowni było 30-40 metrów. (…) Bohater nie bohater. W Auschwitz tak, ale w czasie Powstania Warszawskiego jego ludzie mordowali Żydów. Nikt Pileckiego za to nie ściga.

To kłamstwo, nie ma na to żadnych dowodów. Gdzie pan to usłyszał?

Może rzeczywiście, tak mówili na Mokotowie. Ale zostawmy to, człowiek nie żyje. Szkoda chłopa. Ale po wojnie zbierał materiały na bezpiekę.”[i]

Drugą odsłonę swej książki (czyli pierwszy rozdział) autor zatytułował Niemcy przeciw Polakom. W tej części możemy się zapoznać z bardzo interesującym tekstem, opowiadającym o tym, jak Polscy lekarzy wszczepiali swym rodakom zalążki tyfusu, ratując te osoby przed wywózką do Rzeszy na przymusowe roboty. Innym pasjonującym materiałem jest ten omawiający historię Andrzeja Kaźmierczaka, niemowlaka, którego przemycono z niemieckiego obozu Stutthof, ratując życie. T. Płużański wnikliwie śledzi losy bohatera tego podrozdziału, próbując rozszyfrować kim mogła być matka urodzonego w obozie chłopca, wychowanego później w polskim sierocińcu. W następnych tekstach autor demaskuje kłamstwa Grossa na temat mordu w Jedwabnem, omawia książkę Richarda Lucasa Zapomniany Holokaust. Polacy pod okupacją niemiecką 1939-1944 oraz opowiada historię ks. Trzeciaka, „antysemity”, który w czasie okupacji pomagał Żydom.

W drugim rozdziale autor postanowił zająć się tematem Sowieci przeciw Polakom, omawiając mało znane epizody, jak np. nieudany zamach we Lwowie w 1921 r. na Józefa Piłsudskiego, czy postać sowieckiego agenta – Bolesława Geberta. Inne teksty w tej części ujawniają prawdę dotyczącą żydowskiej „partyzantki” braci Bielskich, mordu na Polakach we wsi Koniuchy oraz prawdziwego oblicza sowieckiego generała Czerniachowskiego.

Następny fragment książki Bestie 2, to powrót T. Płużańskiego do znanego z innych jego prac tematu. W tej części autor obnaża prawdziwe oblicze komunistycznych oprawców i katów. Pojawiają się nazwiska znane z innych jego książek: Kędziora, Domino, Amons, Graff, Krawczyński…

Niezwykle interesujący dla mnie jest rozdział 4 zatytułowany Esbecy, agenci, szpiedzy. Autor próbuje odpowiedzieć w nim na frapujące pytania: kto wydał „Ognia”? Kto donosił na „Zaporę”? Kto dostał 5 tys. za wydanie „Lalka”? Na kogo donosiły żony, synowie, ojcowie?

Ostatnia część recenzowanej pracy, to bardzo trudny temat, którego mimo wszystko podjął się autor. Rozdział PRL – III RP to próba oceny i bilansu ostatnich 70 lat historii Polski. To np. kwestia rozliczenia się z „czarną legendą” Powstania Warszawskiego, ocena dokonań Ryszarda Kuklińskiego i tego „bohatera” z drugiej strony – komunistycznego generała Jaruzelskiego.

Książka Tadeusza Płużańskiego została bardzo starannie wydana – kartki zostały zszyte i oprawione w twardą okładkę. W niektórych kręgach kontrowersje może wzbudzić okładka, ale według mnie uzasadnione jest ukazanie Bieruta obok Stalina i Hitlera. Nie mam zastrzeżeń do pracy redakcyjnej – ja w treści nie znalazłem błędów. W recenzowanej książce znalazło się wiele zdjęć przedstawiających głównie opisywane osoby. Z przedstawionymi biało-czarnymi fotografiami lektura jest jeszcze bardziej przyjemniejsza – możemy zobaczyć jak wyglądali bohaterowie i antybohaterowie opisywanych zdarzeń.

A książkę Tadeusza Płużańskiego czyta się bardzo dobrze, choć przecież dotyczy w głównej mierze tragicznych czasów polskiej historii i nierozliczonych win komunistycznych oprawców. Lektura wciąga bez reszty.

Uważam, że niniejsza pozycja książkowa skierowana jest do szerokiego grona czytelników. Mogą po nią sięgnąć pasjonaci historii, ale również osoby chcące po prostu przeczytać coś interesującego z kategorii „literatury faktu”.

Osobiście bardzo polecam tę książkę.

 

 

Plus minus

 

Plusy:

+ temat książki – komunistyczne bestie i nie tylko

+ prawdziwe losy bohaterów na tle historycznych wydarzeń

+ mało znane epizody i postacie

+ wciągający styl autora

+ dziennikarskie dążenie do prawdy i reporterskie śledztwo

+ bardzo ładne wydanie i wiele zdjęć

 

Minusy:

brak

                                               

 

Tytuł: Bestie 2. Reporterskie śledztwo o zbrodniach Niemców i Sowietów na Polakach oraz grubej kresce dla oprawców w III RP

Autor: Tadeusz Płużański

Wydawca: 2 Kolory

Rok wydania: 2013

ISBN: 978-83-936533-0-0

Strony: 350

Oprawa: twarda

Cena: 49 zł (z okładki)

Ocena recenzenta: 9/10

[i] T. Płużański Bestie 2, Warszawa 2013, s.38.