Właśnie dziś (13 grudnia) mija kolejna rocznica wprowadzenia w 1981 r. stanu wojennego. Powinno się wydawać, że te 35 lat, jakie minęły od junty Jaruzelskiego, pozwolą na chłodne (bez emocji) zbadanie sprawy oraz osądzenie i ukaranie winnych bezprawnej przemocy. Nic bardziej mylnego. Przez dwadzieścia siedem lat względnej wolności naszego kraju nie udało się praktycznie nic zrobić w tym temacie. A teraz – o zgrozo! – głowy podnoszą esbeccy, milicyjni i zomowscy weterani, którym rząd chce obniżyć wysokie resortowe emerytury. Kto za tym stoi, że w Polsce nie można było...

Stanisław Komornicki „Nałęcz”, podczas walk na Czerniakowie podchorąży, dowódca plutonu sztormowego w batalionie „Tum”. Stanisław Komornicki urodził się w 1924 r. w Warszawie. Był uczniem Gimnazjum im. Ks. Józefa Poniatowskiego na Żoliborzu i harcerzem 71 Warszawskiej Drużyny Skautów. W 1940 r. został zaprzysiężony do konspiracyjnego Związku Walki Zbrojnej (późniejsza Armia Krajowa). Uczestniczył w szkoleniu Szarych Szeregów i „Baszty”. Wykonywał zadania w ramach akcji Wawer. W Powstaniu Warszawskim dowodził plutonem szturmowym Zgrupowania „Róg”,...

Bestie 2 to kolejna książka Tadeusza Płużańskiego, w której autor rozlicza komunistycznych zbrodniarzy i demaskuje kulawe prawo III RP, które chroni bardziej tytułowe „bestie” niż ofiary ich działalności. I chociaż jest to praca podobna do innych publikacji autora (Bestie, Lista Oprawców, Moje spotkania z bestiami), to według mnie wydana w 2013 r. przez Wydawnictwo 2Kolory książka T. Płużańskiego formułą i ukazanymi zagadnieniami bardziej przypomina chyba jego Oprawców. Zbrodnie bez kary z 2012 roku. Tadeusz Marek Płużański jest postacią znaną, ale dla porządku...

Janina Błaszczak „urodziła się 5 października 1924 r. w Kowlu na Wołyniu. Była jednym z dwojga dzieci państwa Błaszczaków. Ojciec jej, legionista, walczył pod dowództwem Józefa Piłsudskiego i po wojnie polsko-bolszewickiej zamieszkał na Wołyniu jako osadnik wojskowy, gdzie działał społecznie na rzecz piłsudczyków. Z tego powodu został ciężko pobity przez bojówki ukraińskie w 1939 r. i zmarł w nieznanych okolicznościach. Następnie wraz z całą rodziną (matką, dziadkiem i bratem) pani Janina deportowana została za Ural w lutym 1940 roku. Mając 17 lat wykonywała...

Powieść księdza Martina to historia walki dobra ze złem, w której czarne chmury pojawiają się już nad samym Watykanem. Na świecie coraz bardziej dominuje globalizm i satanizm, kult pieniądza i władzy wypycha tradycyjną wiarę, a kardynałowie i biskupi zawiązują spisek przeciwko papieżowi Polakowi. Dwaj rodzeni bracia walczą po dwóch różnych stronach barykady, a w tle powieści cały czas pojawia się przesłanie Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej. Ksiądz Malachi Brendan Martin (ur. 1921 r., zm. 1999 r.), ksiądz katolicki, egzorcysta, autor wielu książek religijnych. Urodził...

Tadeusz Targoński, żołnierz 3 batalionu 9 pp 3 DP im. Romualda Traugutta. Tadeusz Targoński urodził się  30.10.1926 r. w Głębokiem, w powiatowym miasteczku na Wileńszczyźnie, w rodzinie pracownika technicznego miejskiej elektrowni. Po wybuchu II wojny światowej ukończył szkołę powszechną i zdał egzamin do miejscowego gimnazjum. Działał w gromadzie zuchów, a następnie w hufcu ZHP – Wileńskiej Chorągwi Harcerzy. Podczas okupacji sowieckiej w latach 1939-41 nadal uczył się w rosyjskiej dziesięciolatce kończąc 5 i 6 klasę. Z chwilą okupacji niemieckiej, od września...

Kiedy po 1989 r. upadł komunizm i rozpadł się Związek Radziecki, oficjalnie można było poznać prawdziwą historię tego totalitarnego i morderczego systemu. W podręcznikach do nauki historii pojawiła się prawda o Katyniu i najeździe 17 września 1939 roku, a nowoutworzony IPN przejął tajne akta, spuściznę po UB i SB. Ale potrzeba wiele lat, aby do świadomości wszystkich Polaków dotarło przesłanie, że reżim komunistyczny ma na sumieniu więcej ofiar niż niemiecki nazizm. Że ludzi zaczadzeni „czerwonym piętnem” w dalszym ciągu sprawują w naszym kraju wysokie stanowiska. ...

Wobec chaotycznego rozkazu mjr „Okonia” o natychmiastowym wycofaniu się, cała obrona partyzancka w rejonie Bud Zosinych uległa dezorganizacji. Należy założyć, że właśnie w tym momencie bitwa została przez Polaków definitywnie przegrana, a cała Grupa „Kampinos” uległa rozbiciu i rozproszeniu. Część oddziałów zgodnie z nakazem, zaraz poczęła wycofywać się w ogólnym kierunku północno – zachodnim, część żołnierzy na własną rękę próbowała szukać innej drogi ewakuacji z „kotła”. Wyjście ułanów i szarża partyzanckiej kawalerii wykonana około godziny...

Po rozbiciu polskiej próby ataku na tory, Niemcy rozpoczęli z kilku kierunków natarcie wsparte bronią pancerną. Od strony torów oraz od Żyrardowa pojawiły się czołgi z posuwającą się za nimi rozwiniętą tyralierą niemieckiej piechoty. Także z kierunku Wiskitek polskie stanowiska atakowały pojazdy pancerne i piechota. Na szczęście dla Polaków, ataki te zostały zastopowane, a kilka pojazdów pancernych zostało unieruchomionych lub uszkodzonych, głównie pociskami z piatów. Po odrzuceniu natarcia na tory, wstępna decyzja dowódcy zgrupowania, to obrona zajmowanych stanowisk...

Niektóre oddziały postanowiły odłączyć się od grupy głównej i działać w pewnym sensie na własną rękę. Tak było z kompanią por. „Lawy” Tadeusza Gaworskiego. Niektórzy partyzanci innych oddziałów, również nie wierząc że uda się spokojnie maszerować dalej, poczęli stopniowo wycofywać się z głównej grupy. Byli to najczęściej miejscowi żołnierze oraz z okolic Warszawy, m. in. z oddziału legionowskiego oraz od „Jerzyków”. Należy podkreślić, że tzw. „uciekanie na boki” żołnierzy z Grupy „Kampinos” odbywało się praktycznie w czasie marszu przez...